เรือยางผสมเรือเปิดตัวถุงลมนิรภัยลากจูง

เรือยางผสม เรือเปิดเรือ แอร์แบ็ก การลาก

กระเป๋าอากาศทางเรือ พบว่าเป็นเครื่องมือที่มีพลังและหลากหลายสําหรับโครงการทางทะเลหลายอย่าง เช่น การลงเรือ การขนส่งหนัก การลอยคืนการกู้ภัย เป็นต้นแต่วิธีการเลือกกระเป๋าอากาศเรือที่เหมาะสมสําหรับโครงการเฉพาะเจาะจงลองดูข้อเสนอจากผู้ผลิตถุงอากาศเรือมืออาชีพ และบริษัทวิศวกรรม

รายละเอียดของถุงอากาศสําหรับเรือ

การปล่อยถุงอากาศอ้างอิงถึงวิธีการปล่อยเรือด้วยถุงอากาศสําหรับเรือ เป็นวิธีการสําหรับการปล่อยเรือโดยใช้ถุงอากาศ

สนามเยือนเชียงรายชิงเฮ (Xiao Qinghe) เปิดตัวเรือบรรทุกน้ํามันพร้อมกับถุงอากาศสําหรับเรือเมื่อวันที่ 20 มกราคม 1981 และเป็นที่รู้จักในฐานะการใช้ถุงอากาศสําหรับเรือครั้งแรก

วิธีการปล่อยเรือแบบนี้ มีข้อดี ที่ต้องใช้พื้นฐานที่ถาวรน้อยลง ความเสี่ยงและค่าใช้จ่ายแอร์แบ็กเคลื่อนไหวเคลื่อนไหว นําเรือออกสู่น้ํา, ดังนั้นมันอาจปลอดภัยกว่าตัวเลือกอื่น ๆ เช่นการเปิดข้าง

ไม่เหมือนกับวิธีการปลุกอื่น ๆ ที่เป็นโครงสร้างพื้นฐานคงที่, การปลุกถุงอากาศมีข้อจํากัดน้อยกว่าและสามารถใช้ได้ในหลายวิธี.มันกําจัดข้อเสียของการปล่อยเรือที่ติดต่อกับเส้นทางคงที่ ซึ่งความสามารถในการก่อสร้างและซ่อมเรือถูกจํากัดโดยพื้นฐานคงที่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในโรงเรือขนาดเล็กและกลาง.

กระเป๋าอากาศสําหรับการปล่อยเรือเป็นกระเป๋าอากาศพิเศษที่ใช้ในการเปิดเรือ กระเป๋าอากาศเหล่านี้ทําจากชั้นเสริมสายยางสังเคราะห์และชั้นยาง และยังเป็นที่รู้จักกันในนามกระเป๋าอากาศเรือมันถูกประดิษฐ์ขึ้นในปี 1980การใช้กระเป๋าอากาศสําหรับเรือครั้งแรกเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 20 มกราคม 1981 กับการปล่อยเรือบรรทุกน้ํามันจากโรงเรือ Xiao Qingheโดยเฉพาะในจีนและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้, เริ่มใช้ถุงอากาศในการปล่อยเรือขนาดเล็กและขนาดกลาง

ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา วัสดุที่มีความแข็งแรงสูงกว่าถูกใช้ในการผลิตถุงอากาศมันเริ่มใช้ในการปล่อยเรือขนาดใหญ่ในเดือนตุลาคมปี 2011 การปล่อยเรือลําหนึ่งที่มีน้ําหนักตาย (DWT) 75000 ตันได้สําเร็จ ทําสถิติโลกสําหรับการปล่อยเรือโดยใช้ถุงอากาศเรือ "He Ming" (หมายเลข IMO 9657105), ด้วยน้ําหนัก 73541 ตัน, ความยาวรวม 224.8 เมตร, ความกว้าง 34 เมตร, และความลึก 18.5 เมตร, ยังถูกปล่อยอย่างสําเร็จโดยใช้ถุงอากาศ.

ขนาดและรุ่นกระเป๋าอากาศ

ขนาด

กว้างของถุงอากาศแตกต่างกัน; ขนาดประกอบด้วย 0.8 m, 1.0 m, 1.2 m, 1.5 m, 1.8 m เป็นต้น

ความยาวของถุงอากาศถูกกําหนดโดยลูกค้าเมื่อมันถูกผลิต

รุ่น

กระเป๋าอากาศมักแบ่งออกเป็น 3 ถึง 6 ชั้นที่เสริมท่อยาง สามารถมีอีกหลายชั้น แต่ปกติจะน้อยกว่า 10 ชั้น

วัสดุของถุงอากาศ

กระเป๋าสะพายอากาศสําหรับการปล่อยเรือถูกสร้างขึ้นจากชั้นสายยางสังเคราะห์; ชั้นยางภายในและภายนอกบางครั้งถูกเพิ่ม. วัสดุทั้งหมดที่ใช้คือวัลคานิส.

การทดสอบถุงอากาศ

การทดสอบความแน่นของอากาศ: โดยไม่ต้องแบกภาระใด ๆ เติมถุงอากาศจนความดันภายในถุงอากาศถึงความดันการทํางานที่ระบุ หลังจาก 1 ชั่วโมงการสูญเสียความดันควรต่ํากว่า 5% ของความดันเริ่มต้น.

การทดสอบการระเบิด: เติมน้ําในถุงอากาศจนกระทั่งถุงอากาศจะระเบิด ความดันของน้ําในเวลาที่ระเบิดไม่ต่ํากว่า 3 เท่าของความดันการทํางานที่กําหนด

ประเภทการปล่อย

โดยพิจารณาจากรูปร่างของเรือ เรือสามารถถูกปล่อยโดยใช้ถุงอากาศ โดยใช้แบบปลายปลายหรือด้านข้าง

ประเภทการเปิดปลาย

มี 3 วิธีการจัดวางถุงอากาศเมื่อใช้ชนิดการเปิดปลาย มันคือการจัดวางแบบเส้นตรง การจัดวางแบบเรียงลําดับ และการจัดวางแบบสองแถวมันขึ้นอยู่กับความกว้างของเรือ และความยาวของถุงอากาศ.

เมื่อความกว้างของเรือไม่ใหญ่กว่าความยาวจริงของถุงอากาศ

เมื่อความกว้างของเรือใหญ่กว่าความยาวจริงของถุงอากาศ และน้อยกว่าความยาวจริงของถุงอากาศสองถุง สามารถเลือกการจัดเรียงระยะได้

เมื่อความกว้างของเรือใหญ่กว่าความยาวประสิทธิภาพรวมของถุงอากาศสองตัว หรือสําหรับเรือพิเศษ เช่น คาตามาราน HSC หรือเรือเรือยกกระบี่แยก จะเลือกการจัดวางสองสายระยะห่างระหว่างปลายใกล้ของกระเป๋าอากาศสองตัวมากกว่า 02 เมตร

ประเภทการเปิดทางด้าน

สําหรับเรือขนาดเล็กที่มีพื้นราบ สามารถใช้วิธีการเปิดข้างได้

จํานวนกระเป๋าอากาศ

แอร์แบ็กต้องตอบสนองความต้องการของ ISO 14409

ตามน้ําหนักของเรือที่ถูกปล่อย จํานวนกระเป๋าอากาศที่จําเป็นสําหรับการดําเนินการนี้จะต้องคํานวณตามสูตร (1):

ที่ไหน

N คือปริมาณของกระเป๋าอากาศที่ใช้ในการเปิดเรือ

K₁เป็นสัมพันธ์โดยทั่วไป K₁≥ 12;

Q คือน้ําหนักของเรือ (ตัน)

g คือความเร่งของแรงโน้มถ่วง (m/s2) g = 98;

C_bคือสัมประสิทธิภาพของเรือที่ถูกปล่อย

R คือความจุที่อนุญาตของอุปกรณ์บรรทุกอากาศ (kN/m)

L_dคือความยาวที่สัมผัสระหว่างพื้นของเรือกับร่างของถุงอากาศที่ส่วนกลางของเรือ (m)

สําหรับการย้ายเรือ ต้องเตรียมพร้อมและให้บริการกระเป๋าอากาศเพิ่มอีก 2 ถึง 4 กระเป๋า

ระยะห่างจากศูนย์ไปศูนย์กลางระหว่างกระเป๋าอากาศสองตัวที่อยู่ใกล้เคียงกัน ควรน้อยกว่าหรือเท่ากับระยะที่พบในสูตร (2) และเท่ากับหรือมากกว่าระยะที่พบในสูตร (3)

ที่ไหน

L คือความยาวจริงของพื้นเรือที่สามารถสัมผัสกับถุงอากาศ (m)

N คือปริมาณของกระเป๋าอากาศที่ใช้ในการเปิดเรือ

k คือสัมพันธ์, k = 1 สําหรับเรือเหล็ก, k = 0,8 สําหรับเรือไม้, อลูมิเนียมและเรือเสริมเหล็ก;

D คือวงกว้างนามของถุงอากาศ (m)

ทางลื่น

ความชันและความยาวของทางคลื่นจะถูกกําหนดขึ้นอยู่กับขนาดของเรือและสภาพทางน้ําของเขตน้ํา

ความสามารถในการแบกของทางลื่นจะต้องแข็งแรงอย่างน้อยถึงสองเท่าของความดันการทํางานของถุงอากาศ

สําหรับเรือที่มีความยาวมากกว่า 3 000 ตัน กว่า 120 เมตรทางลื่นต้องถูกสร้างขึ้นด้วยคอนกรีตเสริมเหล็ก และความแตกต่างความสูงระหว่างด้านขวาและด้านซ้ายต้องต่ํากว่า 20 mmสําหรับเรือที่มีน้ําหนักมากกว่า 1 000 ตัน แต่ไม่เกิน 3 000 ตัน หรือมีความยาวมากกว่า 90 เมตร แต่ไม่เกิน 120 เมตรทางลื่นต้องถูกสร้างด้วยคอนกรีตซีเมนต์ และความแตกต่างความสูงระหว่างด้านขวาและด้านซ้ายต้องต่ํากว่า 50 mmสําหรับเรือที่มีน้ําหนักไม่เกิน 1 000 ตัน หรือความยาวไม่เกิน 90 เมตร ทางลื่นอาจเป็นทางลอยดิน และต้องถูกบดด้วยกลมความแตกต่างความสูงระหว่างด้านขวาและด้านซ้ายต้องต่ํากว่า 80 mm.

ทางลื่นหลักต้องทําให้เรือลื่นได้โดยอัตโนมัติเมื่อเรือออกจากทางลาก ทางลื่นช่วยต้องกําหนดขึ้นตามประเภทของเรือ ระดับน้ําในเวลาเปิดเรือกว้างของถุงอากาศและความปลอดภัย

ระบบลาก

ต้องใช้ลมลัดลมเพื่อควบคุมการเคลื่อนไหวของเรือ ระบบลากที่ประกอบด้วยลมลัดลม, สายเหล็กและชุดพูลีจะติดแน่นอย่างมั่นคงกับแอนเกอร์พื้นที่อยู่ด้านหน้าของที่วางเรือ

โดยทั่วไป จะต้องเลือกลมลมที่ช้าสําหรับการเปิดเรือ ความเร็วในการเลี้ยวของลมลมจะ 9 m/min ถึง 13 m/min

กองกําลังของสายลมและสายเหล็กต้องคํานวณอย่างละเอียดโดยเทคนิคของโรงเรือหรือบริษัทกระเป๋าอากาศ